Η Αγορά Εργασίας σήμερα
του Γιάννη Πετρίδη*
Ζούμε σε μια εποχή που τίποτα πλέον δεν είναι δεδομένο και όλα αλλάζουν διαρκώς χωρίς καμία σταθερά. Όλο αυτό το ευνόησε η πανδημία, αλλά ήδη είχαν μπει από καιρό τα θεμέλια για την γρήγορη και ευμετάβλητη ροή των πραγμάτων σε κάθε έκφανση της ζωής μας.
Κάπως έτσι παρουσιάζεται και η αγορά εργασίας όπου οι αλλαγές είναι συνεχείς, ασταμάτητες και καθηλωτικές. Ειδικότητες που δεν υπήρχαν εμφανίστηκαν, εξαλείφθηκαν εντελώς κάποιες άλλες ή μετασχηματίστηκαν και μεταμορφώθηκαν.
Υπάρχει πλέον μία σημαντική εστίαση στα soft skills αντί για τα hard skills που είχαν μεγάλη ζήτηση μέχρι πρότινος. Αυτό προέκυψε καθώς από την φάση της διάχυσης της γνώσης περάσαμε στην δημιουργία πρωτογενούς γνώσης και την αναγκαιότητα διαχείρισης και λήψης αποφάσεων με βάση την συλλογή, ανάλυση και επεξεργασία σημαντικών επιχειρησιακών δεδομένων.
Οι δεξιότητες πλέον που έχουν μεγάλη ζήτηση είναι η κριτική σκέψη, η αναλυτική και συνθετική ικανότητα, η αυτοπαρακίνηση, η προσαρμοστικότητα και η διαχείριση της αβεβαιότητας και της αλλαγής.
Υπάρχει πλέον μεγάλη ζήτηση για στελέχη που δεν θα είναι μόνο γνώστες του αντικειμένου της εργασίας, αλλά να διαθέτουν και συγκεκριμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά, όπως το να είναι συνειδητοποιημένοι, προσγειωμένοι και προσηλωμένοι στο στόχο τους. Δεν αναζητούν πλέον τους high flyers που αλλάζουν εργασία σε σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά εκείνους που έχουν αποδείξει την αφοσίωση τους στην εκπλήρωση ενός αποτελέσματος.
Επίσης, για τους beginners αναζητούν όχι μόνο καλές σπουδές αλλά και κάποια έστω και σύντομη πρακτική εμπειρία κατά την διάρκεια των σπουδών τους σε κάποια εθελοντική εργασία ή ως μέλος ομάδας κάποιας επιχείρησης που έχει έκθεση με πελάτες αλλά και συναδέλφους (ξενοδοχεία, καταστήματα εστίασης κτλ.).
Στην εποχή που η τεχνολογία ξεπερνάει πλέον τις δυνατότητες του ανθρώπου κρίσιμο είναι ανεξαρτήτως ειδικότητας ή θέσης να υπάρχει εξοικείωση με το digitalization καθώς αυτό αγγίζει κάθε έκφανση της λειτουργίας των οργανισμών και επιχειρήσεων.
Επίσης αναζητούν στελέχη που δεν είναι μονοδιάστατα και specialists, αλλά σκέφτονται out of the box και διαθέτουν ευρυμάθεια και ευρύτητα αντίληψης, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν σε διαρκώς νέους ρόλους και προκλήσεις.
Κρίσιμη δεξιότητα επίσης θεωρείται η ενσυναίσθηση καθώς έτσι πετυχαίνεται η κατανόηση και η χαρτογράφηση του περιβάλλοντος που κινείται και δραστηριοποιείται κάθε φορά το στέλεχος, ώστε να μπορεί να χαράσσει την στρατηγική επικοινωνίας και διαχείρισης των ανθρώπων.
Επίσης μετά από όλα αυτά τα συνεχή οικονομικά σκάνδαλα, αυτό πλέον που αποτελεί αδήριτη ανάγκη για την ευρωστία και την μακροβιότητα των επιχειρήσεων και οργανισμών, καθίσταται η ακεραιότητα των στελεχών ανεξαρτήτως ιεραρχικού επιπέδου.
Τέλος, όσο ανεβαίνει το ιεραρχικό επίπεδο κάθε θέσης κρίσιμη είναι η αντοχή στην πίεση, η αυτοπειθαρχία και η διατήρηση της ψυχραιμίας για την λήψη αποφάσεων.
Κατόπιν των ανωτέρω γίνεται αντιληπτό ότι απαιτείται συνεχής εγρήγορση, παρατήρηση και διαρκή ετοιμότητα ώστε να υπάρχει προσαρμοστικότητα στις συνεχείς αλλαγές που συμβαίνουν στην ροή των γεγονότων και των καταστάσεων.
 | * Ο Γιάννης Πετρίδης, είναι Partner-Human Resources Advisor της εταιρείας HRPartners |
